Να γυρνώ μέσ' στην γυάλα μου όλη μέρα. Να σας κοιτώ με τα μεγάλα μάτια μου και να χρωματίζω τον φώς του δειλινού με τα χρυσά μου λέπια. Να κάνω κάθε μέρα την ίδια διαδρομή και να μοιάζει σαν να 'ναι η πρωτη φορά. Να κλαίω μόνο για λίγο και ύστερα πάλι να γελάω.Την μια στιγμή να ξέρω και την άλλη....Να ξεχνάω....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Αστερια εχουν αφησει σχολια:
Δημοσίευση σχολίου